Sayfayı Yazdır | Pencereyi Kapat

annem için....

Nereden Yazdırıldığı: www.kansertakip.com
Kategori: Kanser Hastalari Forumu
Forum Adı: Kanseri Yenenler
Forum Tanımlaması: Tedavisi biten ve takipte olanlar
URL: http://www.kansertakip.com/kansertakipforum/forum_posts.asp?TID=583
Tarih: 28.Mart.2024 Saat 03:52
Program Versiyonu: Web Wiz Forums 9.50 - http://www.webwizforums.com


Konu: annem için....
Mesajı Yazan: ranya
Konu: annem için....
Mesaj Tarihi: 01.Eylül.2013 Saat 23:34
Hep bir senaryoda izledik ya da kitaplardan okuduk… bazen de kisa bülten haberlerde siyasi olanlardan sonra gözümüze takildi içimizden derin bir nefes alip yazik gibisinden ünlemler kullandik… ahladik vahladik… ama sonra (ki etkisi en fazla 30 saniye sürmüstür tabi duygusal bir yapiya sahipsek..) unuttuk!

Herkesin kullandigi birtakim cümleler vardir. Yalani sevmem… empati kurarim … parayi sevmem… karsimdakini kendimden çok düsünürüm… ne gelirse basima zaten iyi niyetimden… dedikoduyu sevmem… gibi daha bir çok misal verecegim cümleler var… bir de herkesin ayni düsündügü durumlar var… bu benim basima gelmez dedigimiz durumlar… ne de uzaktir o haller bize…
Korkutmaz ama benim gibi karamsar insanlar en güzel günlerinden sonra bile oturur ya da uzanir kendine bir nokta belirler gözlerini oraya diker ve kendisini en çok korkutan senaryolari geçirir o degerli organ olan beyinlerinden… bunu yaparken üsenmezler üstelik..sonra saatlerce aglar ve hiçbir sey olmamis gibi içeri geçer insanlarla sohbet eder… o hin edasina devam ederler….her ne kadar bunu yapsa da kiyas olmaz ne münasebet… olani kafandaki olanla bagdastiracak olsak ohoo nice ölümsüz vampirler türerdi nice kurt adamlar ya da nice sevda masallarindaki kahramanlar… düsünmek ve devaminda kendini aglatmakla- gerçekten olan -arasinda tek bir hücre benzerlik yoktur…

Gerçekten de hazirligi yoktur hiçbir vedanin… olamaz da! Ama ben ayni fikirde degilim. Annem anne ve babasini 40li yaslarda kaybetti. Babam da öyle… elbette çok üzüldüler. Sinsice balkona geçip agladiklarina çok sahit oldum.ama geçti iste! Su cümleyi çok duydum onlardan: en azindan torun torba gördüler ömürlerinin 70li 80li yillarini gördüler… tontonluklarini gördük onlarin huysuz aksi ama tatli yasliliklarini! Simdilerde yüzümüzde gülümsemeyle aniyoruz onlari… buruklugumuz yok içimiz rahat onlardan yana…


Simdilerde o halsiz ve yalpalayarak yürüyüp vücudunu bir külçe gibi yataga atiyor ve ben yanina kosuyorum uzaniyorum yanibasina… bir elini kavrayip sikica diger elini basima koyuyorum.derin bir sessizlikte annem saçlarimi oksuyor hep yaptigi gibi… öyle huzur doluyorum ki bütün bir ömür bu sahnede kalabilirim diyorum içimden hep dedigim gibi…

hissediyoruz birbirimizi kandirmiyoruz her anin her saniyenin tadini çikara çikara zamanin bizim canimiza kastettigini bile bile meydan okuyoruz hayata! Sonra öylece uykuya teslim oluyoruz kisa bir süre… geceleri uyumuyoruz çünkü… o gözlerini hiç kapatmiyor belki bir daha açamayacagindan korkuyor belki de uykuyla geçirmek istemiyor son anlarini… soramadim bunu! Bense gizlice terliklerimi bir köseye koyuyor terli ayaklarimi kurutuyor ve sessizce ama hizlica hareket ederek dört dönüyorum evin içinde… sehpalari masalari tavaf ediyorum parmaklarimi catirdatarak… bir çikis yolu ariyorum… olmali bir seyler yapilmali! En çaresiz oldugum zamanlar bunlar… aklima kötü de olsa tek bir seçenek gelmiyor üstelik… kendime cahilligime pasifligime o kadar kiziyorum ki kendimden bir çirpida kurtulasim geliyor hep düsündügüm gibi….


Annem iki haftalik aradan sonra basina su dökmenin heyecaniyla dustan çikiyor kiyafetlerini bir bebege giydirir gibi giydiriyorum.yüzünde öyle bir huzur var ki… yegenim kosuyor anneannesinin yanina ve nolur iyiles bana sebzeli börek yap diyor… annem benden gördügü bebek muamelesinden olacak hiçkira hiçkira agliyor… ve ben hiçbir sey demeden sarilip öpüyorum onu… ve içimden sebzeli böreklerin Allah belasini versin diyorum. Bir gidadan hiç bu kadar nefret etmemistim. Börek de nasibini aliyor benden.

Sabaha karsi uykuyla uyaniklik arasinda bir düs görüyorum: doktor karsima geçip sonuçlarimin kötü ciktigindan söz ediyor ve önümde beyaz lekeleri olan beyin resimleri koyuyor gözümü açiyorum mutfaktan sesler geliyor. Annem börek yapmaya çalisiyor ama içine ne koydugunu bilmiyor sonra onu pisirip yiyoruz… anne eli derler ya … tuzlu olmasi lazimken sekerli süt tozlu olmus- bayiliyoruz-.. yerken bitmesin sonsuza kadar yiyelim istiyoruz…sonsuza kadar…


Ve hala annem bana terlik giy üsüteceksin diyor… ne kadar ironik!

Mayis ayinda anneler günü için internette bakinirken degisik olur düsüncesiyle bir kavanoz satin aldim ve içinde 365 not kagidi… yetistirebilmek için o iki gün içinde yorulmadan notlari hazirladim. Ama ne yazik ki yarisini doldurabilmistim ve demistim ki o bunlari okuyana kadar ben diger yarisini doldurabilirim ve çaktirmadan içine atabilirim. Ne diyebilirim bu cümlenin sonunda bilemiyorum. !

Odasina her girdigimde gözüm takiliyordu ona en sonunda her gün içinden bir not alip okuyup okumadigini sordum. (unutkanligini da hesaba katarak) sonra anladim ki annem hepsini okumus az gören gözleriyle… söyle bir çevirdim notlarin hepsi kapaliydi ama biri dibine açik bir sekilde sabitlenmisti ve söyle yaziyordu: son nefesimde elimi tutan *sen * olacaksin bunu unutma! Ben mi yazmisim bunu diyorum kendimce… ben öyle arabesk cümleleri sevmem ki… dallandirip budaklandirmadan rahat birakmam ki kelimeleri… ama sadece bunu yazsaymisim olacakmis… her gün bu notu sikilmadan yazmaliymisim…


Son nefeste elini tutan degil eli tutulan olmak istiyorum. Nolur son nefesimde elimi tutan sen ol anne!


-------------
belki de dünya baska bir gezegenin cehennemidir...



Cevaplar:
Mesajı Yazan: ranya
Mesaj Tarihi: 02.Eylül.2013 Saat 22:59
Simdi her sey anlamsiz..her sey gereksiz...
Iste simdi hayati yakindan seyrediyoruz ellerimizi önümüzde kovusturarak..
Seyirciden öte bi rol kapamiyoruz sadece hiç olmayan "umuda "göz kirpmakla yetiniyoruz..
Korkuyorum hiç olmadigi kadar korkuyorum..
Konusmaktan,konusulanlari duymaktan, bir bakistan, pek çok bakistan,sebepsiz sonuçlardan, sonucsuz sebeplerden,...
       Olmamali diyorum kendimce, olmamasi için çok sey siralayabiliyorum üstelik.. Pazarlik yapiyorum Tanri'yla.. Her seye inanip hiçbir seye inanmiyorum..
     Kafamda senaryolar türüyor ,adini tümör koyuyor doktorlar.. Annemin beynini kemirirken benim inancimi sevgimi bagliligimi umudumu da un ufak ediyorlar..
   Korkuyorum... öyle çok korkuyorum ki ...
dizlerim titremeden yürümüyorum ya da kekelemeden konusmuyorum.ellerim bir esyayi kavrayamayacak kadar birbirine dolasik..
Artik o ölmesin diye degil aci çekmesin diye ya da benden önce bana veda etmesin diye dua ediyorum.. Kendimi o kadar çocuk hissediyorum ki..

Anneme yakismadi bu olmadi.. Degerini böylesine anlamak canimi böle böle parça parça ederek hayati kendi haline birakmak .. Ne desem : olmadi bu!
Korkuyorum çok korkuyorum...


-------------
belki de dünya baska bir gezegenin cehennemidir...


Mesajı Yazan: beyza2803
Mesaj Tarihi: 04.Eylül.2013 Saat 22:59
bu kadar karamsar olma kardesim....çözümü insallah var merak etme


Mesajı Yazan: Misafir
Mesaj Tarihi: 15.Ocak.2015 Saat 12:30
Umarim anneniz hala hayat
tadir.umarim mucizeler sizin için gerçek olur


Mesajı Yazan: tyfntakp
Mesaj Tarihi: 27.Kasim.2018 Saat 05:00
Anneniz hayatta ise ne güzel.


Mesajı Yazan: kaewiocab
Mesaj Tarihi: 25.Temmuz.2019 Saat 07:04
http://transitionsforum.org/index.php?topic=349849.0
http://forum.leicester-city.pl/showthread.php?tid=393317
http://xenile.com/forum/viewtopic.php?f=1&t=416467
http://itshoen101.net/showthread.php/569077-Adidas-Tracerocker-oli-ollut-positiivinen
https://www.aou-bh.com/threads/382/
https://forum.kierowcazadzwoni.pl/thread-15974.html
http://www.cs.wdazone.ro/viewtopic.php?f=270&t=1169427
http://millionlives.fr/phpBB3/viewtopic.php?f=23&t=59780&sid=4e293fa3d8ea41c9d5d057be6b1bf507
https://www.summerdreams.group/showthread.php?tid=435111
http://tuzungumze.com/showthread.php?tid=6409




Sayfayı Yazdır | Pencereyi Kapat

Bulletin Board Software by Web Wiz Forums® version 9.50 - http://www.webwizforums.com
Copyright ©2001-2007 Web Wiz - http://www.webwizguide.com